Pleśń śniegowa (Fusarium Nirale = Gerlachia Ivalis)- występuje w życie i jęczmieniu, a także w pszenicy. Pleśń śniegowa może wyrządzić poważne szkody.

Okres wykrywania- pierwsze szkody na jesieni po wschodach, szkody wyraźnie są widoczne na wiosnę.

Obraz choroby- pierwsze uszkodzenia ujawniają się na jesieni. W łanach znajdują się skręcone siewki, albo zdrobniałe roślinki pokryte białoróżową watowatą grzybnią. Wiosną, po stopieniu śniegów, rośliny pokryte pleśnią zanikają, a te które przeżywają mają zahamowany wzrost, a ich kłosy wytwarzają słabo wykształcone ziarna. Zarodniki z chorych roślin infekują ziarno zdrowych kłosów. Przenoszenie grzyba następuje przede wszystkim poprzez materiał siewny, ale także z gleby, ponieważ patogeny potrafią przetrwać w resztkach pożniwnych.

Fotografie przedstawiające objawy choroby - kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze

Wzmożone występowanie- choroba ta występuje często na zgłębieniach terenów, pod pokrywą śnieżną, gdy długo zalega śnieg i na niezamarzniętej glebie.

Możliwość pomylenia- ze zgnilizną ozimin.

Agrotechniczne działanie zapobiegawcze- dobre przyoranie resztek pożniwnych, materiał siewny zaprawiony, wczesne wiosenne nawożenie azotem i lekkie bronowanie.

Ochrona chemiczna- zaprawianie materiału siewnego.