Zgnilizna ozimin (Typhula incamata)- patogen zgnilizny jest pasożytem ozimin opanowuje organizmy osłabione.

Okres wykrywania- wiosna po stopieniu śniegów.

Obraz choroby- po stopieniu śniegów rozpoznaje się rzędowo lub gniazdowo pożółkłe rośliny. Najpierw obumierają od góry starsze rośliny, po czym młodsze rośliny pozostają wąskie i sztywno wyprostowane. Obumarłe ewentualnie silnie porażone rośliny dają się łatwo wyciągnąć z ziemi, ponieważ korzenie przybyszowe zostały zniszczone. Szyjka korzeniowa ma wygląd włóknisto zmurszały. Typową cechą zgnilizny ozimin są okrągłe, brązowe sklerocja (owocnie) grzyba o wielkości 0,5-4 mm, znajdujące się przeważnie u podstawy i pod pachami liściowymi porażonych roślin. Sklerocje trwają przez lato w spoczynku zarodników na powierzchni gleby lub na niewielkiej głębokości, a przy chłodnych temperaturach we wrześniu i październiku rozwija się grzybnia, która przechodzi z gleby na naziemne części roślin.

Fotografie przedstawiające objawy choroby - kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze

Wzmożone występowanie- wysoka wilgotność gleby, temperatura około punktu zamarzania i utrzymująca się wczesna pokrywa śnieżna, zbyt dużo jęczmienia ozimego w płodozmianie.

Możliwość pomylenia- z pleśnią śniegową.

Agrotechniczne działanie zapobiegawcze- późny wysiew w większej ilości przy płytkim siewie, dobre zagęszczenie roli przy uprawie, nie wsiewać w podmokłą glebę, optymalne odżywianie roślin, oraz prawidłowy płodozmian.

Ochrona chemiczna- brak środków grzybobójczych do bezpośredniego stosowania.