Czerń zbóż (Cladosporium spp., Alternaria spp.,  Epicoccum spp.).

Występowanie i znaczenie- oprócz pszenicy na wszystkich rodzajach zbóż, na osłabionej starzejącej się lub obumarłej tkance roślinnej. Niewielkie znaczenie gospodarcze z wyjątkiem pszenicy twardej.

Okres wykrywania- po kłoszeniu.

Obraz choroby- grzyby powodujące czerń są pasożytami następczymi, zasiedlają tkankę roślinną już osłabioną lub obumarłą już z innych przyczyn. Pojawiają się jako powłoka o zabarwieniu od czarno szarego do zielonkawoczarnego na kłosach, a także liściach i źdźbłach. Porażona tkanka dodatkowo się osłabia, ponieważ pogarsza się dostęp światła jeszcze do żywej tkanki. U pszenicy twardej powodują brunatnienie końców ziaren, a tym samym poważne straty jakości.

Fotografie przedstawiające objawy choroby - kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze

Wzmożone występowanie- przy chorobach podstawy źdźbła, żółtej karłowatości, płonności kłosów, silne porażenie występuje w okresach dżdżystych.

Możliwość pomylenia- mało prawdopodobna.

Agrotechniczne działanie zapobiegawcze- zwalczanie pasożytów podstawy źdźbła, liści i kłosów, zasilać łan składnikami pokarmowymi.

Ochrona chemiczna -w Polsce się jej nie zwalcza.